İnsan bunu hayatında 1 kez yaşar, ikinci kez yaşadım diyenin aşkı da, sevgisi de bizim B.klu Dere kadar olur..
Aşk insanın marka değeri; aşkı, evliliği, düğünü, çocukları ile kocaman dünyası, sevgi dağı dibindeki çekirdek ailesi.
İnsan sever, evlenir, sonrasında gelipte sevgi üstüne, evinde aşk konuşan kişi ise o, benim için yok hükmünde bir ittir.
Ben bir kez birine çarptım işte o salak aşık benim dedim, lise merdiveninden nikah masasına kadar üniversite koşusu sonucu zor yetiştim ona, 25 yasımda idim iyiki de o yaşta idim, bugün genç dede olarak ailemi seviyorum.
Sevilmez mi o evlatlar vede torunlar vede onlara sahip olmama vesileyle bu mimarlar harika insan, eşim...
Şükür rabbime.
BU İLDE
Benim babam 35 yaşında öldü ve bize hep sakın dosta buğuz etme, paran ile kimseye hava atma.
Düşmanına acını, gözyaşını gösterme. İnsan olabilmek bir şereftir. Bildiğim değil de, iyi sandığım insan görünümlü yaratıklar yanıltı hep beni.
Sıcak, soğuk insanlar içinde, hele soğuk yok mu, insan elbisesine göre demek.
Sizler canınız yanarken gülümsüyorsunuz da, insanım diye bu ilimde yaşayan bazı angut anlamıyor diye bu ilde yaşayan o angutlar anlayamıyorsa o acıları Allah bin belasını versin.
Biz insanlara bilgileri bilgisayara yükler gibi yüklüyor iken onun huzurlu ve özgür düşüncesini neden siliyorsunuz?
Eskiden evlerde tv yoktu, gazeteler olur olmazdı ama genel olarak güzel günlerdi Şarkiyemde.
Son cümlem bu ilde, ülkemde ne kadar çok aşksız birbirinin sevgisine muhtaç insan varmış da ben görememişim.
