Zamanı geldi, emekliyim, birazda bu ile hizmetim katkım olsun istedim, yalan konuşmam, bu yüzden de olayım sevdiğim bir insanla istedim, çünkü birikimimi, kimliğimi, kendimi biliyorum, verebileceklerimi, çünkü ben sokaktan gelmişim, gençliği bilirim, garibi yoksulu, bir yetim olarak yetimlere koşayım isterim. Parasızlıktan okuyamayan gençlerin yanında olayım isterim. Bunun içinde bir yerde olmam gerek dedim.
Benim fikrim belli, zikrim de, ama sevdiğim değer verdiğim bir başkana içten dedim, yanında olayım, artık okul hayatım yok, hürüm.
Rabbim dedi ki, uzakdur, besbelli, bulaşmasın siyasete der gibi Rabbim, sen bulaşma, sadece yaz, çiz dedi. Şükür.
Siyaseti onunla yapmak gerçekten isterdim, içi güzel kendi güzel insan o.
Bu ilin değerini bilen, tecrübeli, etrafı olan, bir kitlesi olan kişilere ihtiyacı var, kinin nefretin, aşağılamadan yürekten bakılmanın.
Bundan sonra zaten içimden gelmez, konuşmam da, izlemem de. Olmak hizmet etmek gerçekten istedim, bu gençliğe karşı yapılacaklar vardı.
Yüreğimde, sokaklarında, semtlerinde, o gençliği pandemi de biz yüzde 40 kaybettik bu ilde farkında mıyız. Ne iş yapıyorlar, boşlar, oradalar, buradalar...
Onunla bu yarışta bu yolda yürekten olurdum tekrar adaysa, bilmiyorum tabi ki..
Olursa sevinirim. Onca acı yüreğinde iken o Ordu’yu taşımaya çalıştı.. Etrafında onca soru işareti koyanlara rağmen. Ben onu iyi biliyorum... Yüreği tertemiz.
Neyse herkesin yolu açık olsun...
Allah bizi bu yolda olsun istemiyor ki, önümüzde hep bir duvar... Allah sağlık versin de hizmeti hak bilip yapsınlar...
