Saat 02:30 ben uyuyamıyorum, kötü her şey, hayat kötü, insanlar mutsuz,bir yanda devleşenler bir yanda cüceleşen insanlık, ortada biten onca şey, ekonomi, iş, aş, sadakat, inanç..
Yok olan masum gençlik, bu eğitimin boşluğunda sokaklara inmiş z kuşağı, korkunç bir yalnızlık içinde düşüyorlar. El uzatan nerede iyi günde olanlar kötü günde nerede?
Eğitim yok, sportif faaliyet yok, iş yok, boşlukta yürekler, kötülükte tam karşılarında, duvara yaslanmış göz kırpıyor gençliğe tamda pandemi de...
O yüzden şükür ben haram yemedim, kul hakkı da, yanlış yapsam da aileme kir getirecek işleri asla.
Şükür Allah’a ki, alnımız dik, yüreğimiz sevgi dolu, kursağımızda dua gibi.
Ve bu SMA hastası evlatlara sağlık bakanlığı sahip çıkmalı, devlet sahiplenmeli, milletin gücü ailenin gücü bir yere kadar. Acı çok ızdırap çok.
Bunlar canımızı yakıyor. Bir düşünsün devleşenler birde geride kalan çaresizler, Allah’a gidilecek bir beyaz örtüde, bugün sen karunsun o biçare ise bu insanlık zaten olmaz. Devlet büyük kocaman yürek taşır, halkına merhamet, destek zalime ise ders verir...
Bugün ülkemizdeki oyunlar nerelerde, kimler ne diyorsa etrafındaki z kuşağı bir bir yok oluyor, çıkıyorlar o çemberden, yukarısı farkında, o kadar boş işleri koşduk ki, gerçek olan insanı kaybediyoruz...
Değer mi bu zikzaklı, akçeli işlere tesbih sallamak, yoksa omuz omuza olmak mı daha külhan beylik, hayatın kısa her anında?
Ki Ordu muhteşem bir şehir, insanlığın takım karması il, bin şükür ki buradayız.
