Zor, birde o ilin başındaki büyükler, il insanları ile , spor insanları, halk ile olmak için kocaman bir yürek gerek, o yürekte sevgi gerek ve asla kibirden uzak, insanı bilen değer veren bir kalp taşımak gerek.
Cumartesi 19 Eylül’de; esnaf, halci, onun bunun adamı dedikleri o adam. Mütevaziliğini bozmadan, Ordu’mun belediye başkanlarını, iş adamlarını, bayan , çocuk, genç, binlerce Ordu’yu Orduspor’un maçında tribune misafir etti.
Yani Ordu maçta idi.
Rakip zaten bin bir türlü sensizlik içinde bu ile gelmiş , hoş gelmiş, en iyi ağırlanmış, maçta ise koca Ordu tribünde, Şeref tribününde olmuş, yani 1967 Ordu olmuş, Ordu’da onu Orduspor demiş..
Daha ne desin...
Savaş ,Allah seni kibirden uzak, insanlara tepeden bakan kişilikten uzak, bugünkü, dünkü bizim Savaşımız olarak bu üzün soluklu savaşında Rabbim sağlık versin.
Sayende o kulüpte, onlarca insan evine ekmek götürebiliyor, işim var, şükür burdayım diyebiliyor, onlara günaydın dediğinde o gözlerin sana nasıl sevgi, dua ile baktıklarını gördüm.
İnsanlık bu.
Başkanlık, ağbilik, atalık yürekle olur, sevgi ile olur, kibirle değil. Orduspor burda artık.
Belediyesi, iş adamları, siyasiler, il başkanları, taraftarı, Ordu halkı ile dün aksam 20’de gördüğüm resim.
Allah hizmetini sana güvenmişler ile daim etsin.
Orduspor, Ordu için yürek yangınıdır. Oda dün akşam. Ordu ile gece lambası gibi ışıl ışıl yandı.
Lige hoş geldi.
