Dua, kulluğun temel unsuru, insanın Allah’a yönelmesi...
İnsan içinde bulunduğu zor durumdan kurtulmak, bir kötülüğe maruz kalmamak, bir nimete ulaşmak için, Allah’ı anıp, aczini ve günahlarını itiraf ederek ondan yardım ister.
Dua, insanın Allah’ın yüceliği karşısında acizliğinin bilincine varıp, sevgi ve hürmetle Allah’tan lütuf ve yardım dilemesi, Allah’a yakarıp istek ve ihtiyaçlarını arz ederek onun ihsanını istemesi demek... Duanın her zaman yapılması, Allah’ın, yapılan duaya bir cevap vereceğinin ümidi içinde olmak gerekir.
Dua ile şifaya her zaman teslim olmak ve her zaman inanmak, bunu esas almak doğduğum andan itibaren bana öğretildi ve iyi ki de öğretildi. En çıkmazda olduğum zamanda yardımıma tevekkül, dua ve teslimiyet koştu.
Dua’lar şifadır. Hem dua hem tevekkül bize evrenin sonsuz kapılarını açar. Saatlerce, günlerce aylarca dua ederiz sanki karşılığını görmüyormuşuz gibi hissederiz. Âmâ yanıldığımızı yaratanın bizim için en hayırlı zamanda karşımıza çıkardığı dualarımızın tevekkülümüzün karşılığı, şüküre döner.
Her kötü anımızda Allah’a sığındım. Sığındıkça iç enerjimi karartmak yerine açıldığını hissettim.
Rabbimin o kadar güzel isimleri, duaları var ki her okuyuş bir teslimiyet, tevekkül ve kurtuluşa ermektir.
Tüm hayırlı dualarımızın kabul olması dileğiyle…
Bir sonraki yazımda görüşmek dileğiyle… Hoşçakalın…
