93 Harbi neticesinde vatanından mecburen göç eden Gürcü ahalinin bir kısmı Tokat ve bir çok yerine iskan edilmiştir. Bu vesile ile yerli halkın Gürcüler'e örnek bir ev sahipliği yaptığı ilgili kaynaklarda yer almaktadır. İlk zamanlar yerli halk ile muhacir Gürcü göçmenleri arasında küçük çaplı bazı sıkıntılar yaşanmış ama neticede iki halk kısa bir zamanda kaynaşmıştır.
İskan edilen Gürcülerden bir kısmı da Tokat'ın Kazabat nahiyesine bağlı Gülpınar köyüne yerleştirilmiştir. Bunlardan bazı şahıslar şunlardır:
Çavuşoğlu Salih Kavas bin Mehmet, Hüseyinoğlu Yakup, Hüseyin oğlu Ahmet, Çavuş oğlu dursun, Kanlı Hüseyin oğlu Mustafa, Çavuş oğlu Murat, Kamil oğlu Kamil, Kamiloğlu Recep, Çavuş oğlu Halit, Ömer oğlu Hüseyin ve Kamil oğlu Hüseyin..
Tokat'a muhacir göçü uzun müddet devam etmiştir. 1888 senesinde Batum'dan Samsun'a gelen 16 nüfus muhacir Tokat'a gitmek istediklerini beyan edince, Dahiliye Nezareti (İç İşleri Bakanlığı) muhacirlerin yol masraflarının Muhacirin Komisyonu tarafından karşılanması kararını vermiştir.
Tokat'ta muhacir iskanıyla yeni köyler de kuruldu. 20 hane Batum muhaciri Ekincilik mevkiinde iskan olunarak köy oluşturuldu. 1901 senesinde Osman oğlu İsmail önderliğinde gelen üç hane 11 nüfus ile daha önce Niksar'a gelmiş olan 9 hane Batum muhaciri de Ekincilik köyüne yerleştirildi ve böylece köy 32 hane oldu. Ekincilik köyünde muhacir iskanı tamamlandıktan sonra , 4 Mart 1906 tarihinde muhacirlerin ve köyün fotoğrafı çekilerek Padişah II. Abdülhamit'e sunuldu.
Niksar da Batum muhacirlerinin en yoğun olduğu yerlerden biridir.
( Murat Kasap, 93 Harbi ve Batum Gürcüleri, s. 307, 308)
