Takvim yaprakları çok çabuk tükeniyor.
Zaman; insana ahhhh çektiren o zaman…
Sevdiklerimizi, gençliğimizi, ömrümüzü, hayatımızı yani kısacası tüm benliğimizi bizden alan o zaman…
Her gün bugünde bitti derken, aslında her gün ömürden bir gün daha gitti diyemiyoruz. Zaman çok hızlı geçiyor. Nasıl geçtiğini dahi anlamadan. Bazen ise saniyeler geçmek bilmiyor ama yine de o günde bitiyor ve takvimden bir yaprak daha kopuyor.
Zaman ilaç derler. Zaman ilaç da, ya götürdükleri… Zamanın bizden götürdükleri ve geri getirmedikleri…
Kimini toprağa verdik, kimini ise zamana…
Tek bildiğimiz şey varsa o da; özlüyoruz…
Özlüyoruz. Çünkü gelmeyeceğini biliyoruz.
Yahya Kemal Beyatlı’nın da dediği gibi; Üzerimize zaman yağdı, masalımızdaki hüznümüz ondan…