VALİ BEY ile ilk defa karşılaştım. Basından ve sosyal medyadan takip ettiğim kadarıyla bendeki izlenimi zaten çok olumlu idi. Devamlı halkın içinde bulunması ve halk günleri ile fakir fukarayı dinlemesi ve de onlara devletin şefkatli yüzünü göstermesi ile her kesimde memnuniyet ve takdir ile karşılanmaktadır. Zaten daha ilk geldiği gün kamuoyuna verdiği mesaj çok olumlu idi. Basının huzurunda cep telefonunu vererek herkesin kendisine vakit sınırlaması olmadan ulaşabileceğini söylemişti.
FB ve diğer sosyal paylaşım sitelerinde de hiç bir kısıtlaması olmadı. Ben daha ilk günlerde FB dan davet gönderdim ve o günden beri de kendilerini sosyal medyadan da takip edebiliyorum. Gelelim asıl konumuza. Beni yakınen tanıyanlar çok iyi bilirler. Ben randevuma çok sadık biriyimdir. Dolayısı ile herkesin öyle olmasını isterim ve randevusuna sadık olanların yeri bende bir adım öndedir ve benim için onlar ayrıcalıklı insanlardır. Randevu her şeyden önce karşındaki muhatabına karşı saygının ifadesidir. Randevuma biraz geç gitsem ne olur diye düşünenler, karşısındaki insanı bir hiç yerine koyan ve ona karşı saygısı olmayan insanlardır. Randevusuna geç gelenlerin maazereti hep aynıdır biliyorsunuz. Trafiğe takıldım der ve sizi hafife de alarak geçiştirmeye çalışırlar.
Bu randevu olayına benim hassasiyetim Almanya’da başladı. Daha Almanya’ya yeni gittim. Öğrenci sigorta kağıdım ile diş doktorundan randevu aldım. Randevuma on dakika geç kalmışım. Kadın doktorun beni bir dövmediği kaldı. Ondan sonra bana bu ders oldu.
Salı günü valilik özel kalemden telefon ile bir randevu talebim oldu. Benim son günlerdeki işim gücüm “ DÜN ANILARDA KALDI” kitabım ile ilgilenmek olduğunu yakın dostlarım iyi biliyorlar. Kitabımın Cuma günkü imza gününe sayın Valimizi davet etmek istediğimi özel kaleme ilettim. Ertesi sabah saat: 09.00 da randevunuz var deyince çok şaşırdım. Çünkü biz hep öğleden sonra randevularına alışkınız. Bizim bildiğimiz bu tür makam sahipleri genellik ile saat ondan sonra makama gelirler. Ben tabi ki 15 dakika önce makama çıktım ve bekleme odasına geçtim. Dedim herhalde ziyaretçileri normal randevu saatinden önce çağırıyorlar ve kabul gecikebilir. Tam saat dokuzda davet edilince gerçekten çok şaşırdım. Zaten sayın Valimiz ile sohbete de bu randevu muhabbeti ile başladım. Önce bu konudaki hassasiyetinizi müsade ederseniz yazmak istiyorum dedim. Bunu neden söyledim? Aynı konumdaki herkese örnek olsun diye yazıyorum bunları. Çok güzel bir sohbetimiz oldu. Meramımızı anlattık ve devletin gülen yüzünün verdiği moral ile günümüze devam ettik.
Bu vesile ile bir şeyi daha hatırlatmak istiyorum. Bu tür makamlar söğüt gölgesi muhabbet yeri değildir. Meramınızı anlatıp çıkacaksınız ve diğer randevu sahiplerini de bekletmeyeceksiniz. Ben belediyede yöneticisi iken kendi odama, daire müdürlerinin odasına bir şey astırmıştım. “Sizin muhabbet saatiniz bizim çalışma saatimiz olabilir” diye. Birde ikinci tabelamız “Yüzün gülsün, getirisi çok, götürüsü yok” diye.
Sayın Valimizin yüzü de gönlü gibi gülüyor maşallah. Merhamet sahibi olduğu belli. Ne olur merhameti elden bırakmayalım. Her şeyin başı merhamet ve sevgi.
