Aile kavramının önemini kelimelerle anlatmak mümkün değil.
Ailemiz bizim her şeyimiz… Ulu çınarlarımız…
Ailemizle var oluyor ve onlarla güzel bir yaşam sürüyoruz.
Büyüklerimiz, bizleri yetiştirmek için nice fedakârlıkta bulundular.
Tecrübeleriyle bize her daim rehberlik ettiler. Sevgi ve saygıyı, iyilik ve adaleti, hürmet ve muhabbeti onlardan öğrendik. Hayat yolculuğumuzdaki sığınağımız ve dayanağımız onlar oldu.
Milli ve manevi değerlerimizi onlar bize aktardı. Onlar, yaşayan tarihimizdir, yerleri asla doldurulamayacak olan hafızamızdır. Büyüklerimize saygı ve ilgi göstermek; geçmişimize sahip çıkmak, geleceğimizden emin olmaktır.
Başta anne babamız olmak üzere aile büyüklerimiz, bizim en değerli hazinemizdir. Onlar, rahmet ve mağfiret vesilemizdir. Evlerimizin bereketidir, sohbetlerimizin neşesidir.
Varlıkları huzurun kaynağı, güvenin teminatıdır; yoklukları ise yürek yarası, gönül sızısıdır. Onlar, ailemizi bir arada tutan müstesna şahsiyetlerdir. Ailelerimiz ve toplumumuz onlarla daha da güçlüdür. Birlik ve beraberliğimiz onlarla daha da kuvvetlidir. Ne kadar büyük olursa olsun, sorun ve sıkıntılarımızı onların destek ve dualarıyla daha kolay aşarız.
Değerlerine bağlı, anne ve babasına saygılı, büyüklerine hürmetkâr, bütün insanlığa faydalı nesiller yetiştirmenin gayretinde olmaktır.
Tüm insanlığa hayırlı insanlar olabilmek dileğiyle…
Bir sonraki yazımda görüşmek dileğiyle… Hoşçakalın….
