Okyanusların birinde bir anne balina, birde yavrusu varmış. Bu okyanusa açılan bir kanal ve onun gerisinde bir havuz varmış. Burası, yavru balinalar için çok tehlikeliymiş. Bu yüzden, annesi yavrusuna:
- Sakın ola ki kanala girme, havuza gitme! Diye uyarıda bulunmuş.
Yavru balina:
- Kanal, havuz ne demek anne? Diye sormuş.
-Kanal, nehir gibi bir yerdir.
-Nehrin ne olduğunu bilmiyorum ki...
Anne balinanın dikkatini başka bir şey çekince, oradan uzaklaşmış. Böylece yavrusunun sorusuna cevap vermemiş. Küçük balina, çok meraklanmış. Kanalın ve havuzun ne olduğunu yakından görmek için o tarafa doğru yüzmeye başlamış. Ara sıra başını sudan çıkarıp kanal ve havuza bakarmış. Bunu adet haline getirmiş. Bir gün başını sudan çıkarıp baktığında birkaç gemi görmüş. Geminin peşi sıra kanala girmiş. Havuza vardığında, kıyıda bir takım varlıklar görmüş. Aslında bunlar, insanmış. Ama o ilk defa insan görüyormuş. Bu sırada bir balığa rastlamış. Balık:
-Hâlinden yolunu kaybettiğin anlaşılıyor, demiş.
-Galiba öyle oldu.
-Üzülme. Ben, seni istediğin yere götürürüm.
- Ben, havuzlardan çıkmak istiyorum.
Birlikte havuzlardan çıkmışlar, kanalı takip ederek okyanusa geçmişler. Yavru balina annesi ile buluşmuş. Ancak, korkusundan başından geçenleri anlatmamış. Ama bir daha annesinin sözünden çıkmayacağına dair kendi kendine söz vermiş. Bir gün, bir arkadaşı:
- Gel, birlikte havuzlara doğru bir gezi yapalım, demiş.
Yavru balina:
- Hayır, teşekkür ederim, diyerek arkadaşının önerisini geri çevirmiş.
(İngiliz Masalı)
