Hep sen ağlarsın, bu dünya yalan. Her hüznü içine atarsın da, kendini içine atacak cehennem bulamazsın. O kadar yani.
Sen dürüst ol, onlar iftira atsın, hissetmesin. Sen yeterki namerde, puta muhtaç olma, boyun bükme. Sabır ilaç, sen kula değil Allah’a muhtaç ol, o rızkı verir.
Konu şu yada bu, yada o!
Sana verilen her üzüntü, aldıkları ah, bir bıçaktan çok keskin. Sen kapsamda o bıçağa basarsın, kim bu dünyada birine ne yaparsa, aynısını yaşayacak.
İyilik mi yaptın anlatma. O iyiliğini mundar etme. Biri kızsada, gönül koysada o insan adamsa onu satmışlığımız olmaz.
Ama adam sanıp, yürek verdiğimiz şerefsiz az değil. Eğitimde, sporda, hayatta. Beni, seni biz yapan yakışıklı olmamız değil, kişiliğin aslanım.
Bu alemde sabrıma ağır gelen çok. Adam sanıp yüreğime koyduğum soytarı çok. Ya ben enayi, ya hayatım. Ben acıyı acılar ile yaşadım, ölen ölene.
Başımıza gelen en büyük acı yapmaz dediğimiz namussuzlardan geliyor. Bazen bu yavşaklar s... et gitsin. Namuslu görünen şerefsizler kaç.
Adam küçük hesap peşinde, onları sildim de, bu alemimden, ben beni biliyorum.
Onlar sahte dostları yollayın. Onlar herkese yalaka, şarlatan.
Yollamayın hayatından ağlayan hep sen olursun, benden demesi.
