(KANLI-NEFRET GÖMLEĞİ)-1-
Yusuf güzel peygamber, Kur’an bize anlatır,
Ondaki o güzellik etrafı aydınlatır.
O güzelin başına gelmedik şey kalmamış,
Onun ağır sınavı çok kullarda olmamış.
Yusuf bir rüya gördü, ay güneş secde etmiş;
On bir tane de yıldız, uyandığında gitmiş.
Baba dedi rüyayı, deme kardeşlerine,
Korkarım ki onların bu gelmez işlerine.
Çünkü Yakup Yusuf’u çok fazla seviyordu,
Ağabeyler kurdular, Yusuf’a karşı ordu.
On kardeş gelip dedi, Yusuf’u sen ver bize,
Yaylada gezdirelim, getiririz biz size.
Yusuf’a düşman eden, kıskançlık ve kindarlık,
Böyle hasut kardeşte, elbet olmaz dindarlık.
Kardeşlerden ihanet, babasından sadakat,
Onun haklı oluşu çıkacaktır nihayet.
Üstündeki gömleği çıkardı kardeşleri,
Kurtlar yedi dediler, yokmuş kurdun dişleri!?
Baba Yakup diyor ki, bu nasıl bir kurt imiş?
Evladımı yemişte, diş izi nerde imiş?
Böyle kardeşler varsa, hepsi düşman başına,
Kalbi katılaşırsa bakmaz gözün yaşına.
Korkuyorum ben sizden, bu kanda neyin nesi?
Buradan hissettiğim Yusuf’umun nefesi
Yalan söylüyorsunuz, yemedi onu kurtlar
Kalbinize kök salmış, haset denen çok putlar
Burada var iftira, ayrılık ve ihanet,
Bilmem fayda eder mi, son kertede nedamet.
O Yakup peygamber ki kanmadı olanlara,
Sabredip ulaşacak o da mutlu sonlara.
Bu birinci gömlekte yalandı dedikleri,
Nefse mağlup oldular, zehirdir yedikleri.
