Ne çabuk geçiyor vakit, dün Pazartesi idi.
Bugün Cumartesi 6 gün 24 saatimiz ömürden gitti. Ne yaptık Allah için, namaz farz kıldık mı, ben dahil, hayır yaptık mı, pande mi şimdi, çalışan işçinin hakkını verdik mi, haramın büyüğü elimiz de yıkayabildik mi?
Gençlere uzandı mı eller, milli eğitimin faaliyetini bu pandemide ders dışında başka yüzlerce etkinlik ile duydunuz mu çocuklar için bu yaz boyu, denizdi, gezi idi, kano idi?
Olmadı, niye, pande mi, Ordu Tv de bu eğitimle ilğili programlar oldu mu, rutin ders dışında onlara hayatı sunacak bir etkinlik yapıldı mı?
Bu ilde Karadeniz Tiyatrosu gibi ülkemin en büyük tiyatro sahnesi vardı, ne yapıldı TV’de, Okan Sadri gibi TV’yi, tiyatroyu bilen, film yazan değer var ne yapıldı, yada görsel futbol, basketbol, voleybol için yüzme için ne yapıldı?
Gençlik nerede ey değerli insanlar, bu ilin değerli başkanları, sadece evimizdeki bizim olandan bi haberiz, bunun için donanımlı insanlar var mı bünyenizde, olanı da falancının adamı diye kızak mı ettiniz, voleybolda, engelli baskette, futbolda?
Bu ilde bakın, kulüpler kapandı binlerce genç kötülüğün pisliğin kucağına atıldı.
Ben 40 yıldır sokaktayım, Şarkiyeliyim, boklu dereliyim, sokak çocuğuyum.
Her gün el açan çaresiz çocuklar dileniyor iken sokaklarda, birde utanmadan denmez mi, Suriyeli, Iraklı, sessiz olun utanın biraz, onlar çocuk, babası anası kimse olsada, siz çaresizliği , utancı ile onları sokaklarda el açtırıyorsa mahkum ailenin mi? Dün Fidangör’de iki kız marketin önünde beni tutup bir çok şey istiyor, bir çok bir şeyler, çaresiz yada arsız.
Ne fark eder...
O çocuklar peynir, yumurta şampuan, zeytinyağı diyor, pirinç bez diyor. Çocuk bunlar, bu ilin iki tane vicdanlı, ilde ilçelerde çok değerli başkanları varken, benim için gelmiş geçmiş 3 validen biri bize nasip edilmiş iken, bunlar çarenin dışında ise vede hala sokaklarda ise sonuç bu yazıda 3 nokta...
Eğitim kapalı ne kadar sahte boya varsa öğretilmeyen düştü sokağa gençlikle...
Bir eğitimci olarak bende utanıyorum yazık.
Ordu çok güzel il, insanları vicdanlı da çaresizlik diz boyu... Bizim ömrümüz sınırlı, yarın gözlerimiz kapanır da o aleme o mezar yolculuğunda giderken, kaçımız bize eşlik edenlere onurlu gururlu insan gibi, Allah’a kul gibi bakabileceğiz?
Rabbin Allah, nebin Muhammed se.......
Ordu seni sevmek aşkların en güzeli de ne oldu bize böyle sessiz Şarlo filmlerine döndük?
