İslam tarihinin en önemli olaylarından birisi de "Akabe Biatı"dır. O gün 12 Mekkeli Müslüman Hz. Peygambere (SAV) şöyle söz vermişlerdi:
"Allah'a şirk koşmayacağız! Hırsızlık etmeyeceğiz! Zina yapmayacağız! Çocuklarımızı öldürmeyeceğiz! Kendiliğimizden uyduracağımız yalan-dolanla kimseye iftirada bulunmayacağız! Hayırlı işe muhalefet etmeyeceğiz! Bizden, verdiği sözde duranın ecir ve mükafatını Allah üzerine almış, ona cennet hazırlamıştır. Kim insanlık haliyle bir günah işler de dünyada cezaya çarpılırsa bu ona kefalet olur. kim de bir günah işler ve işlediği o şeyi Allah gizleyip açığa vurmazsa onun işi de Allah'a kalır. Allah dilerse onu bağışlar, dilerse azaba uğratır."
Üzerinden 1450 yıla yakın bir zaman geçmiş olsa da bu sözü veren ve gereğini yerine getiren Medineli Müslümanlar "Ensar" olmuş ve Mekke'den müşriklerin zulmünden kaçarak "muhacir" olan kardeşlerine kucak açmışlardır. Onları ana babaları farklı da olsa kardeş bilmişler ve insanlığın o güne kadar görmediği ve hala göremediğimiz bir kardeşliği sergilemişlerdir.
Yukarıda Medineli Müslümanların verdiği sözü bugünün Müslümanları olarak verebilecek cesaret ve şahsiyette miyiz? Eğer biz o şahsiyette Müslümanlarız diyebiliyorsanız hayatınızda bunları ne kadarını uygulayabiliyorsunuz? Yaşadığımız ve kendimize göre Müslümanlık olarak yorumladığımız hayatımızda bunları ne kadar yeri var? Samimiyetle gözden geçirin öz eleştiri yapalım ve yanlışlıkları hayatımızdan çıkaralım ki Yüce Allah'ta bize yardım eylesin.
Yüce Allah Maide Suresi 67. ayetinde bize bunu vaat ediyor:
"Allah seni insanlardan koruyacaktır. Şüphe yok ki Allah kafirleri başarıya ulaştırmaz."
Şayet biz de istenilen ve arzu edilen seviyede değilsek kimseye kabahat bulmayıp kulluğumuzu sorgulayalım.
Bütün inanlara hayırlı Cumalar Cumanı feyz ve bereketi üzerinize olsun.