Bazı fotoğraflar vardır hiç anlamı yoktur, bazıları vardır bakar geçersin ama bazıları vardır ki anlatmaya sayfalar yetmez. Galiba aşağıdakileri anlatmaya kelam yetmez. Ama biz yine de bir kaç kelam ile sizleri bilgilendirelim hem de mezardaki annemizin unutulmamasına bir katkı sunalım.
Burada bir garip yatıyor henüz daha hayatının baharında otuz bir yaşında bütün erkeklerin seferberlik nedeniyle yedi düvelle yapılan savaşlar sırasında cephelerde iken bütün yükü Anadolu'nun kadınları annelerimiz çekmiş.
Çocukların yetiştirilmesi, evin ihtiyaçlarının karşılanması, bağ, bahçe ve tarlanın bakımı hep onların sırtında hayatın acımasızlığına direnen onlar.
Bu mezarda yatan Gülizar annemizde bir grup kadın akranları ile yollara düşüp erzak peşinde giderken birden rahatsızlanıyor ve Kuzulan Mahallesi ile Yeşilvadi köyü arasındaki Yedi Kıran mevkiinde hayatını kaybediyor. O günün şartlarında hayatta kalabilmek ve yavrularına bakabilmek için bilinmez ki ne çileler çekti.
Bir rivayete göre de acından öldüğü de söyleniyor. Ne olacak o günkü şartlar içinde memleket yıllar süren savaşların içinde kalmış, elde yok avuçta yok. Konu komşudan istesen onların da senden pek farkı yok.
Hayatını kaybettiği yere defnediliyor. Bu mezar daha sonra yaptırılıyor ve mezar taşı da soyadı kanunundan sonra dikildiği için eşinin soyadı mezar taşına da yazılıyor. Doğum tarihi 1884, ölüm tarihi 1915. Çanakkale savaşlarının en kanlı çarpışmaların olduğu yıl. Belki de eşi Çanakkale cephesinde vatan, millet, din ve iman için düşmanla vuruşurken hanımı da bir başka savaşın, hayatta kalmanın mücadelesini verirken burada son nefesini veriyor.
Belki de biz hala bu vatanda özgürce yaşıyorsak Gülizar annelerinin hatırına yaşıyoruzdur nerden bileceğiz ki. Artık Gülizar annelerin yerini bir eli yağda, bir eli balda, yediği önünde, yemediği ardında anneler aldı. Her istekleri gerçekleştiği halde hayattan şikâyetçi, mutluluktan nasipsiz, eşi ile kavgalı çocukları ile bağı kopmuş anneler almış durumda.
Gülizar annemiz belki de yokluktan giyinmeye elbise, fistan alamazken şimdikiler zenginlikte üzerlerine bir paçavra alarak yarı çıplak çarşıda pazarda endam ediyorlar. Bir toplum bu kadar kısa sürede nasıl bozulur yozlaşır akıl karı değil.
Rabbim bütün geçmişlerimize rahmeti ile muamele eylesin, cennetine koysun ve Habibi Muhammed Mustafa'ya (sav) komşu eylesin. Bizleri de bu vatan için şehit olmuşların kıymetini bilenlerden eylesin.