1204 tarihli IV.Haçlı Seferi'nin Bizans İmparatorluğu tarihindeki etkiler, Karadeniz bölgesinde de önemli gelişmelere yol açmıştır. Latinler'in İstanbul'u işgal etmesi üzerine Alexios Komnenos tarafından kurulan Trabzon Pontus Devleti, 1461 yılına kadar varlığını sürdürmüştür.
Bilindiği üzere Bizans İmparatorluğu'nun 11.yy'dan itibaren siyasi anlamda en büyük rakibi Türklerdir. Anadolu'da Türk fetihlerinin önünü açan 1071 Malazgirt Zaferi'nden sonra devam eden fetihler kapsamında 1072 yılında Karahisarı Şarkî (Şebinkarahisar) , Mengücek Bey tarafından fethedilmiş, Karahisar-ı Şarkî bölgesi ile Giresun ve Ordu yaylalarının güneyine Türkmenler hakim olmuşlardır.
Buna karşılık, Ordu ve yöresinin Türk idaresine girme süreci, Dânişmendliler döneminde başlamıştır. Anadolu'nun Türkleştirilmesinde önemli fetihler gerçekleştiren Oğuz boylarından olan Danişmendliler, Malatya, Elbistan, Kayseri, Sivas, Tokat ve Samsun yörelerini içine alan bölgede, 1080 yılında Sivas merkezli beylik kurmuşlardır. Daha sonra merkezi Niksar yapılan Danişmendli Beyliği'nin Nizameddin Yağıbasan zamanında (1142-1164) Ünye'nin yukarı bölgeleri ile Fatsa, Aybastı arasındaki dağlık araziye hakim oldukları, bölgedeki Danişmendliler'e ait köy ve yer adlarından anlaşılmaktadır. Danişmendli Beyliği, II.Kılıç Arslan (1155-1192) döneminde Anadolu Selçuklu Devleti'nin idaresine girmiştir.
1243 Kösedağ savaşından sonra, Anadolu Selçuklu Devleti'nin siyasi otoritesini kaybetmesiyle birlikte 1335 yılına kadar devam eden Moğol-İlhanlı egemenliğinden sonra Canik (Samsun) bölgesinde bağımsızlıklarını ilan eden beyliklerden biri de Bayramlı Beyliği olarak da tanınan Hacıemiroğulları Beyliğidir. Oğuzlar'ın Üçok kolundan Çepni boyuna mensup Bayram Bey'in kurucusu olduğu bu beyliği, 1350 yılında oğlu Hacı Emir İbrahim Bey genişletmiştir. Beyliğin ilk merkezi Mesudiye Kaleköy olup burada tespit edilen kümbet, mezar taşları ve saray kalıntısının Hacıemiroğulları'na ait olduğu anlaşılmaktadır.